ملاس و سه شیره دکتر روازاده سیاه یک شیرین کننده طبیعی است که حاوی دوز بالایی از مواد مغذی است و همچنین به دلیل اثرات مفید و سالم آن بسیار مورد توجه قرار می گیرد.
واژه ملاس از کلمه لاتین “mel” به معنای عسل گرفته شده است و به ماده ای تیره رنگ (بسیار شبیه به سرکه بالزامیک) اشاره دارد که از فرآوری نیشکر یا چغندر به دست می آید.
در هر دو مورد شکر با برداشتن برگ ها از ساقه، قطعه قطعه کردن نیشکر به دست می آید و سپس آن را خرد کرده و فشار می دهند تا آب میوه به دست آید.
برای بدست آوردن ملاس سیاه ، مایع حاصل از فرآوری نیشکر (یا چغندر) را حرارت می دهند تا شکر متبلور شده و از ترکیب جدا شود.
چیزی که بیرون می آید یک مایع غلیظ تیره رنگ است که اصول تغذیه ای گیاه در آن متمرکز شده است، مانند: آنزیم ها، مواد معطر، مواد معدنی، ویتامین ها و اسیدهای آمینه.
انواع مختلفی دارد اما با ارزش ترین آن چون از نظر خاصیت غنی تر است ملاس سیاه است.
تولید ملاس عمدتاً در مناطق عجیب و غریب انجام می شود.
در گذشته بیشترین مقدار این ماده مفید از دریای کارائیب می آمد، در حالی که امروزه تولید آن در هند، تایلند، ایالات متحده، فیلیپین و برزیل نیز گسترده است.
در زمان های قدیم، خواص شیرین کنندگی نیشکر برای ایرانیان که شیرین کننده را از آن استخراج می کردند، به خوبی شناخته شده بود.
حتی اسکندر مقدونی در ایران “نی که بدون کمک زنبور عسل تولید می کند” را کشف کرد.
ملاس سیاه یک شیرین کننده حاوی مقدار قابل توجهی از مواد مغذی ضروری برای بدن ما است که بر خلاف شکر سفید تصفیه شده، حاوی مواد مضری مانند آسپارتام نیست.